بیوتکنولوژی در علوم دامی

http://s11.picofile.com/file/8393466476/COLONING.jpg

از بیوتکنولوژی علاوه بر فرآوری در صنایع غذایی و محصولات لبنی ، در تشخیص و درمان بیماریها، بهداشت و پیشگیری، تولید واکسن و داروها، ژنتیک و اصلاح نژاد، چندقلوزایی و تولید دامهای برتر با عملکرد بیشتر و بهبود ضریب تبدیل غذایی1 استفاده زیادی می شود.

دریافت اطلاعات بیشتر 

دریافت فایل صوتی:

http://s10.picofile.com/file/8393466326/BIOTECHNOLOGY_RADIO_KERMAN1397.m4a.html

" مقدمه ای در کاربرد بیوتکنولوژی و نانوتکنولوژی در علوم دامی" تالیف: محمد ولی تکاسی

http://nkerman86.blogfa.com/post/92

    1- ضریب تبدیل غذایی:

به مقدار خوراکی که سبب یک کیلوگرم  افزایش وزن می شود، ضریب تبدیل غذایی می­گویند. مثلا مرغ گوشتی با خوردن هر 2 کیلوگرم دان یک کیلوگرم افزایش وزن دارد لذا ضریب تبدیل آن مساوی 2 است. ضریب تبدیل برای شترمرغ 4، گوساله پرواری 5/6 تا 7 و گوسفند 7 است. پس هرچقدر ضریب تبدیل غذایی کمتر باشد هزینه خوراک کمتر بوده و سودآوری بیشتر می­شود.

یادتان باشد ضریب تبدیل غذایی با افزایش سن زیاد می­شود. مثلا این ضریب برای گوساله­ های پرواری در سن 3 تا 6 ماه معادل 4، برای 6 تا 9 ماهه معادل 6 تا 8 و برای گوساله ­های 9 تا 12 ماهه معادل 8 تا 10    می ­باشد. دقت بفرمایید که با افزایش سن دام ضریب تبدیل غذایی بیشتر شده و بعد از مدتی پرواربندی دیگر سودآوری نخواهد داشت. توجه داشته باشید که همیشه باید مقدار خوراک مصرفی روزانه در گاوداری پرواری و همچنین میانگین افزایش وزن گوساله­ ها (بصورت نمونه­ گیری در دوره های 15 روزه) مشخص باشد تا بتوان ارزیابی درستی از میزان درآمد و هزینه­ ها داشت.